Ostatnia Era

Księga ta wyszła spod pióra starego maga Perialdesa, który zginął bohatersko podczas Pogromu Tiarrimskiego - czyli wtedy, gdy to demony ostatecznie wtargnęły do stolicy świata ludzi. Za życia uczynił ów mag wiele dobrego, dlatego też uczeń jego, młody Arivald z Wybrzeża, mając w pamięci owe jego dokonania dokończył to dzieło, i postanowił je wydać. Stąd też trafia ono właśnie w Twoje ręce, gdy Ty, spragniony wiedzy wędrowcze, zajrzałeś do niej głodny tajemnicy i chwały.

Zwoje, zazwyczaj będące jednorazowego użytku, obracają się w popiół, gdy już wykorzystamy całkowicie ich niezwykłą moc. Są to bowiem kawałki zwyczajnego papieru, na których ktoś kiedyś zapisał jakieś swoje zaklęcie, a to za pomocą prastarego języka runicznego, znanego bodajże wszystkim niemal magom. Każdy może użyć takiego właśnie zwoju, choć nie każdy zna działanie, co też bywa niebezpieczne. Zawsze jednak można przecie udać się do kogoś, komu nieobce są Arkana, w celu identyfikacji powyższego, czy to za opłatą, czy też bez niej, za darmo. Jeśli więc znajdziemy gdzieś zaklęty pergamin, możemy śmiało się uważać za szczęśliwców w naszym świecie (swoją drogą, to naprawdę nieszczęsnym), choć nierzadko docenić go można dopiero w opresji, z której wyjść nie sposób. Zaś co do tego, jak owe zwoje powstały, to wiedzieć trzeba, że wymyślono je i rozpowszechniono nigdzie indziej, a w samej Gildii Magów, do której sam należę. Powstanie pierwszych z nich datuje się na przełom trzeciego i czwartego wieku Ery Rozkładu, czyli dość dawno temu, a wszystko wskazuje na to, że będą one służyły wszystkim rasom przez kolejne.

Księgi są podstawowym źródłem wiedzy, o tym chyba wie każdy. Choćby same osławione biblioteki Akademii Tiarrimskiej* są istną wylęgarnią wszelakich filozofów, wieszczów i uczonych wszystkich dziedzin. Mało kto wie jednak, że są one również głównym źródłem wiedzy dla osób parających się magią, dzięki któremu mogą się one uczyć swoich nowych zaklęć, czy też zgłębiać Arkana. Najlepsi z najlepszych do swej potęgi doszli nie przez liczne walki, przygody i rozboje, jak się powszechnie sądzi, przeciwnie, przez ślęczenie dniami i nocami nad starymi grymuarami. Tenże sposób nauki został, podobnie jak i opisane wyżej zwoje, wynaleziony przez ową słynną Gildię Magów, a to wszystko, aby zapobiec przekazywaniu zaklęć z ust do ust, z pokolenia na pokolenie, co nierzadko wiązało się (i nadal wiąże) z pewnymi komplikacjami, bowiem wystarczy przekręcić choćby jeden najmniejszy dźwięk, aby odwrócić, czy też niemal całkowicie zmienić działanie rzucanego przez nas zaklęcia.

Przedmioty magiczne towarzyszą wszystkim istotom od zarania, ba, można wręcz wysnuć teorię, że nie ma na świecie takiej bajki czy legendy, w której by ich nie było - ot, cała prawda. Co jednak znaczy owo "magiczne"? Trzeba nam wiedzieć, że cokolwiek, co zawiera w sobie choć najmniejszą cząstkę mocy, będzie takim właśnie przedmiotem, który poprzez przelanie owej magicznej energii może otrzymać całą paletę niezwykłych właściwości - czasem korzystnych, a czasem nie. W Isellonie czeka na nas cała mnogość broni, zbroi, bądź też innych artefaktów, których niezliczona ilość została na zawsze związana z milionami istnień i wierzeń...

Istnieją specjalne, wieloklasowe umiejętności, pozwalające nam identyfikować zwoje, księgi, bądź też przedmioty magiczne. Możemy się ich nauczyć w samej Gildii Magów, lub u innych, niekoniecznie związanych z samą Gildią nauczycieli.

*Akademia nie istnieje już od dłuższego czasu. Trudno zresztą się dziwić, wszak to zmiotło ją wraz z Tiarrim - przyp. Arivalda.